رایة الهدی

نوكر بايد آقا باشد

ما بايد توجه داشته باشيم كه هیئات و مجالس مذهبي به نام چه بزرگواراني تشكيل شده و انتساب به چه انوار مقدسه­ای دارد؟ شخصیت­هایی كه عرشيان و فرشيان، مبهوت عظمت مقام و منزلت آن­ها هستند. حداقل برای یک بار هم که شده ترجمه­ی زیارت «جامعه­ی کبیره» را بخوانیم و با اوصاف و کمالات امامان معصوم «علیهم السلام» ولو در حدّ ابتدایی آشنا شویم، تا به خود اجازه ندهیم و جرأت پیدا نکنیم که در مجالس متعلق به آن بزرگواران کارهایی که دون شأن و مقام و منزلت آنان است انجام دهیم. آن ارکان توحید و معرفت، قدسی صفتانی می­باشند که عرفان و معرفت به منزلت و حقّشان را باید از خداوند درخواست کنیم که «اَن تُدخِلنی فی جملةِ العارفین بهم و بحقِهم»( من لا یحضره الفقیه؛ ج2 ص615)

لذا به جا و ضروری است كه در چنين مجالسي، چه در سينه زني ها و عزاداري ها و چه در شادي­ها و دست افشاني­ها، از حركات و روش­ها و سبك­هايي که به دور از شأن و ساحت قدس آنان بوده و نوعاً وارداتي مي‌باشد و از ادبياتي كه هماهنگي با فرهنگ و هویت ديني و ملي و بومي ما ندارد، پرهيز كنيم.

 فقه هيئت

 از آسيب هاي تهديدكننده­ی آثار و بركات معنوي و مادي هيئات و جلسات مذهبي، عدم آشنايي مجريان آن­ها با فقه هيئت داري است، تا جايي كه براي انجام امر مستحبي بعضاً مرتكب كارهاي حرام و ضمان آور مي‌شوند. به عنوان مثال اگر برنجي را به هيئتي بدهند كه نذر شب تاسوعا شده، جايز نيست كه ظهر تاسوعا و يا غير آن اطعام كنند و اگر تخلفي صورت گرفت، به نذر وفا نشده و بر ذمه­ی ناذر باقي مي‌ماند و در مواردي ممكن است موجب كفاره­ی حنث نذر هم بشود و گيرنده­ی برنج نيز چون آن­طوري كه گفته شده عمل نكرده، مسئول خواهد بود.

لذا لازم است مجريان هيئات مذهبي، فقه تمامي اموري كه در هيئت هاي مذهبي مورد ابتلا مي‌باشد، نظير احكام وقف و نذر و وكالت و امانت و قرباني و نظایر آن را از طريق ارتباط مستمر با علماي آگاه به مسائل شرعي بياموزند، تا خود و ديگران را گرفتار در دنيا و آخرت نكنند و به مظالم عباد گرفتار نشوند.

(رساله شور و شعور توسط حجت الاسلام جعفر صالحان تدوين شده است)